છેલ્લા કેટલાક દિવસોથી દરરોજ સવારે ચા પીવા જવાની અને પછી બીજું કાર્ય કરવાની આદત પડી ગઈ છે. રોજબરોજની જેમ જ સવારે ઊઠીને મોઢું ધોઈને એમ. ટી. બી આર્ટ્સ કોલેજની બહાર ચા પીવા મારા મિત્ર સાથે ગયો. બાઇક છે અટલે પાંચ મિનિટ લાગે જતાં-આવતાં ને આ જગ્યાએ ખાસ એવું બનતું હોય કે કેટલાક જુના મિત્રો અહિંયા જ ભેગા થતા હોય છે. ક્યારેક કેટલાક મિત્રો ભેગા થઇ જાય તો વાતો કરવામાં સમય કલાક ઉપર ત્યાં જ થઈ જાય. પણ આજનો દિવસ કંઇક અલગ હતો. બસ એક ડાયલોગ યાદ આવતો તો 'ઈશ્વરમાં શ્રદ્ધા ના હોય તો ચાલશે, પણ શ્રદ્ધા હોવી જોઈએ.'. ગુજરાતી ફિલ્મ 'રેવા' જોયા પછી આ ડાયલોગ ગમી ગયો. ચાની લારી પાસે બાઈક પાર્ક કરીને બાઈક પર જ બેસીને ચા પી રહ્યો છું. મારા મિત્રના હાથમાં પણ ચા નો કપ છે. અન્ય ચાના રસીકો મસ્ત ચુસ્કી લઈ રહ્યા છે. એવામાં મારી બાજુમાં એક સાઈકલ પર એક યુવક આવ્યો. સાઈકલ પાર્ક કરી. ચાની લારી પાસે જઈ ચા લઈને પીધી. હું વિચારું છું કે હજી પણ કોલેજમાં લોકો સાઈકલ પર આવે છે. શર્ટના ખિસ્સામાં મોબાઈલને અન્ય સામગ્રી હતી. બેગ પાછળ લટકાવેલો હતો. હું તો મારા મોબાઈલમાં આજનું કોઈ સોંગ શોધી રહ્યો હતો જેનાથી મારું માઈન્ડ આખો દિવસ ફ્રેસ રહે. પરંતુ તે ભાઈ પર મારી ફરી નજર પડી જોયું તો ક્યારેક ભગવાન કેટલાક લોકોને જીદ કરીને લડવા માટે શારીરિક અક્ષમતાવાન (દિવ્યાંગ) બનાવે છે. પરંતુ એની જીદ અને ભગવાનને હરાવાની આદત મને આકર્ષી ગઈ. એ નવયુવાનને પોતાનામાં શ્રદ્ધા હતી. એ જે ધારે તે હાંસિલ કરે એવી સ્ફૂર્તિ હતી. એને જોયા પછી મને થયું કે હું માત્ર કેટલાક દિવસથી માત્ર સમય જ પસાર કરું છું કરતો કંઈ નથી. ચા પીધા બાદ ફરી પેલા ભાઈને જોયું. પેન્ટના ખીસ્સાની ઉપર બેલ્ટ પાસે મેઝરટેપ હતી. વિચારો કે પરીક્ષા આપીને પણ કામ પર કરવા જવું. પુછવાનું મન થયું કે અભ્યાસ બાદ શું કામ કરો છો.. પણ હિંમત ન થઈ. રોજની જેમ ચા પીને ફરી આવી ગયો હોસ્ટેલ પર. પણ એક તણખો મારામાં જરૂર પડ્યો જે નવી ઊર્જાનો હતો હું મારી ક્ષમતાઓનો દુરુપયોગ કરી રહ્યો તેને ઉપયોગી બનાવવાનો. ક્ષમતાવાન હોવા છતાં મારું કાર્ય સારી રીતે કરતો નથી. કરવા જાઉં છું ને અધુરું છોડી દઉં છું. શા માટે મારી પાસે સમય છે અને સમય આવશે ત્યારે પૂરું થઈ જશે. પરંતુ પેલા નવયુવાનને જોઈને વિચાર આવ્યો કે હવે હું સમયનો વેડફાટ નહીં કરૂં. મારું કાર્ય સમયસર પૂર્ણ કરી દઈશ.
મારા જીવનમાં ઘણા એવા લોકો જોયા છે જેને ભગવાને કંઈક ઓછું આપ્યું છે તેઓ હંમેશા જીદની સાથે જીવે છે અને પોતાના દમ પર જીવવા માંગે છે. બસ લોકો તેને રહેમની નજરે જોઈ છે. પણ તેને રહેમની નહીં સહકારની જરૂર છે. આપણને સહકારથી માંડીને બધું જ મળે છે તો પણ શું કરીએ છીએ તે સૌ આપણે જાણીએ છીએ જ. આટલું પોતાને જાણીએ છીએ કે હું શું કરી શકું છું અને શું નથી કરી શકતો. પરંતુ યોગ્ય સમયે યોગ્ય કાર્ય કરવામાં આપણી શક્તિનો ઉપયોગ કર્યો હોત તો આજે આપણે બીજાને કે નસીબને ગાળ નહીં આપતે. એટલું તો મને જરૂર સમજાયું કે જ્યાં સમયની સાથે કાર્ય કરવાનું છે ત્યાં પુરૂં જ કરવું. જો મોડું થશે તો યુ આર લેટ...નો મેસેજ કદાચ આવનારા સમયમાં તમે કોઈપણ કાર્ય પૂર્ણ કરીને આપશો ત્યારે આવશે અને તમારું કાર્ય સબમીટ નહીં થશે.
